Beelden

Hoe maak ik beelden 

In de loop der jaren heb ik verschillende soorten steen bewerkt. Zandsteen is té geduldig, zo ben je gauw geneigd de steen je wil op te leggen.
Kalksteen echter vind ik fantastisch om mee te werken, of het marmer is of Jura-Kalksteen uit Zwitserland. Als ik nu de favoriete situatie beschrijf van mijn werkplaats, dan heb ik een collectie “stenen waar genoeg vlees aan zit” (een uitspraak van mijn stenen-meester). Daar loop ik dan heel lang eromheen. Soms duurt het een jaar tot ik zie, wat in de steen zit. Dan ga ik dat eruit hakken. Dat blijft mijn liefste bezigheid.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sinds de voltooiing van het 2 meter hoge standbeeld “Consuela” beschouw ik me als volleerd beeldhouwer. Daar zie ik alles in terug, wat ik in de loop van mijn ontwikkeling geleerd heb. Alle adviezen op ambachtelijk en academisch niveau in acht nemend, is dit beeld ontstaan.

 

 

 

 

 

 

Binnenste Buiten

Ik voel een vorm van binnenuit; eerst zit ik "binnen" in de vorm. De buitenkant van de vorm is het logische gevolg van de innerlijke manifestaties. Materie beschouw ik als een verdichting van een iets andere energie dan bijvoorbeeld lucht. (We weten dat windstoten een heuse storm kunnen ontketenen.) - Geef me een brok steen! Wat zit erin? Ik hak zolang tot ik “de huid” van de kern raak. - Iedere vorm heeft een soort energiepeil. Door de steen “te schillen” om deze bepaalde energie uit te beelden ga ik de vorm duiden en benoemen. Het beeld krijgt een naam. In woorden kan ik de “Consuela – energie” niet beschrijven. De poedersneeuw-witte Cristallino marmersteen sprak me aan. Maar pas na het luisteren van het Ave Maria gezongen door een mannenkoor uit Rusland hoorde ik de steen spreken en had ik het concrete visioen. Zowel optisch als energetisch. Eindelijk wist ik wat er in de steen zat. - Zoveel weet ik wel in woorden te vatten – het gaat om de oermoeder-energie. Woorden! Wat zijn ze soms matig! Mijn taal is de vormentaal.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De oorengel:  zandsteen - L/B/H - 25/20/44

Wilt u meer weten? Een beeld heeft eigenlijk geen voor – of achterkant en mag daarom nooit in een hoek en zelfs niet langs een muur geplaatst worden. Je moet er omheen kunnen lopen.

 

  

 

 

 

 

 

Rustende Reuzin: Jura-Kalksteen - L/B/H - 30/40/60

"Je moet er omheen kunnen lopen". Waarom zeg ik dat? De volgende foto is namelijk hetzelfde beeld als boven.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

– Bij ieder door mij opgespeurde steenbrok duurt het wel even tot ik versta wat hij ons wil zeggen. - Ik ga het uitbeelden.

Misschien leest u mijn verhaal over mijn manier van werken met gefronste wenkbrauwen. Zeker is - U zult van iedere beeldhouwer een ander verhaal horen! Normaal gesproken werk ik met de hand. Alleen op die manier kan ik met het puntijzer “op de vorm blijven” (ook een uitspraak van mijn stenen-meester).

In het kunstenaarscentrum en bronsgieterij De Olifant heb ik aan mijn persoonlijke scholing nog iets heel waardevols kunnen bijvoegen: ik heb een bronsgiet-cursus gevolgd. Zodra ik weer een opdracht had, kon ik aan de leergang een volgend onderdeel bijvoegen. (Hamburg bedankt!) Men vindt ook zoveel beroepen, vakken en vaardigheden in een gieterij, en die maken het normaal gesproken uitbesteedde beeld zo duur! In alle rust kon ik in dit centrum onder begeleiding onderzoeken wat met brons zoal mogelijk is en hoe je je eigen beelden kunt gieten. En tot slot - hoe je een brons afwerkt en patineert. Er valt nog zo veel te leren.